Speaker
Description
Wiskunde schijnt voor velen op zichzelf al luguber, en in zijn recente boekje met dezelfde titel doet de auteur er nog een schepje bovenop, door te vertellen over wiskunde en schedels, moorden of WOII. Het woord wiskunde staat tussen aanhalingstekens, niet alleen omdat de vermelde wiskunde voor diehardmathematici geen ‘echte’ wiskunde is, maar ook omdat ze in de besproken voorbeelden al eens fout wordt toegepast. De hoofdstukken waren, op aanpassingen en uitbreidingen na, al het onderwerp van artikels die voorheen verschenen in het wetenschapsblad EOS, zodat ze toegankelijk zijn voor het ruime publiek. Ze kunnen een inspiratiebron zijn voor hen die de wiskunde willen illustreren met maatschappelijke voorbeelden, met inbegrip van de meest lugubere.
De voordracht zal desondanks vrij levendig zijn: niet alleen zullen we nagaan of een schedel gezien doorheen een bolvormig glas niet omgekeerd moet staan, en Leonardo’s schilderij ‘Salvator Mundi’ dus een vervalsing is, maar ook zullen we zoals de nazi’s nameten of iemand al of niet een Joodse neus heeft en of de blanke Westerse mens inderdaad superieur is. Tussendoor zullen we Picasso’s Guernica ontleden, volgens een analyse van de Baskische wiskundedocent Javier Barrallo. Daarna bekijken we een girafje, met schijnbaar loodrechte witte lijnen tussen de vlekken, wat ons zal brengen naar Alan Turing, de oorlogsheld die na WOII tot (zelf)moord werd veroordeeld wegens een grote misdaad, namelijk zijn homoseksualiteit. Als de voordrachtgever na deze voordracht ook zelf veroordeeld wordt, kan hij, net zoals andere meer illustere voorgangers, zijn toevlucht nemen tot ‘wiskunde in gevangenschap’: ‘Mathe macht Frei’.
